Pétanque i Fanny
Gra w bule prawdopodobnie ma swój początek w Ciotat koło Marsylii w 1910 roku. Nazwa pochodzi od prowansalskiego wyrażenia „pieds tanqués” stopy razem mocno i przytwierdzone do ziemi.
Pétanque lub Boules, to bardzo łatwa gra:
W bule gra się w 2 zespołach 2-3 osobowych.
Po podjęciu decyzji, kto zagra jako pierwszy (zwykle o tym decyduje rzut monetą), rysowane jest koło lub linia.
Stojąc w kole lub za linią, pierwszy gracz rzuca małą drewnianą kulkę zwaną le cochonnet (świnka) i czeka, aż wyląduje i przestanie się toczyć. Następnie rzuca jedną ze swoich metalowych kul, umieszczając ją jak najbliżej świnki.
Następnie gracz z drugiej ekipy staje w kole lub za linią i rzuca swoją metalowa kule. Jeśli jest bliżej świnki niż pierwszy zawodnik, wówczas pierwszy gracz rzuca swoją drugą kule, aby zbliżyć się bardziej do świnki. Jeśli jest natomiast dalej od pierwszego gracza, rzuca druga ze swoich kul, później trzecia itd aż będzie lepszy od pierwszego gracza. Na koniec tej rundy zwycięzcą jest ten, który jest najbliżej świnki – i zdobywa punkt. Zdobywa dwa punkty, jeśli jego dwie kule są najbliżej.
Zwycięzcą zostaje ten, kto pierwszy zdobędzie 13 punktów.
Pointeurs (celowniczy) starają się umieścić swoje kule jak najbliżej świnki lub tireurs (strzelcy), starający się wybić kule ekipy przeciwnej. Dobrzy gracze wybijają kule przeciwnika ustawiając swoja dokładnie w tym samym miejscu.
Przegrany zwykle płaci za następną kolejkę drinków dlatego wiele terenów do gry w bule znajduje się często obok lokalnych knajpek.
Fanny jest patronką a może boginią gry w bule.
Bycie Fanny (être fanny) oznacza przegranie gry w bule bez zdobycia ani jednego punktu – przegranie 13 do zera. Konieczność pocałowania Fanny to największe upokorzenie dla graczy w bule. Ale można też dobrze się bawić z Fanny.
Według legendy Fanny była kelnerką w Café de Grand-Temps tuż po I wojnie światowej. Miała tak dobre serce, że pozwalała klientom, którzy przegrali grę w bule bez zdobycia ani jednego punktu, pocałować ją… w policzek.
Pewnego dnia sołtys, którego nie darzyła sympatia przegrał partię i przyszedł odebrać swoją „nagrodę”. Nikt nie wie, co skłoniło Fanny… podniosła spódnicę i… nadstawiła „drugi” policzek! Burmistrz nie zawahał się ani chwili, i po sekundzie w kawiarni rozległy się dwa głośne pocałunki.
To był początek tradycji, która wymaga, aby gracz (lub drużyna), który przegrywa mecz bez zdobycia ani jednego punktu, całował „inny policzek” Fanny. Najgorsze upokorzenie polega na klęknięciu do pocałunku zadka Fanny. I dlatego wszędzie tam, gdzie we Francji gra się w bule, z dumą eksponuje się obraz, plakat lub rzeźbę Fanny.
Może się wydawać, że to nudna gra, ale zapewniam, że petanque to świetna i wciągająca gra!
TO CO, GRAMY ?!
Chcesz zagrać w pétanque ?
Napisz do mnie